Moja I gdańska przygoda! [fotorelacja]

     Jak wiecie, byłam w Gdańsku. Ale jak, po co, dlaczego, z kim, i czemu Wam o tym mówię? Bo to dzięki WirtualnejKsiążce poznałam wspaniałą dziewczynę, z którą nadajemy na niesamowicie tych samych falach! I niech mi ktoś powie, że to, co tutaj robię nie ma sensu. Że książki nie łączą ludzi. Że blogi nic nie dają. Ojoj. Będę krzyczeć.

Z Martą (którą Wy szerzej znacie jak Małą Pisareczkę) - autorką bloga wymarzona-ksiazka - poznałyśmy się jakoś pół roku temu. Zaczęło się od tego, że napisałam do niej, by pomogła mi coś tam ogarnąć z Google+, gdyż ja, jako typowe dziewczę wersji blond, kompletnie nie umiałam sobie z tym poradzić. Marta nie dość, że mi pomogła, to jeszcze zaczęłyśmy wymieniać maile. Później przeniosłyśmy się na facebook'a i... Tak to się zaczęło. 

Coraz częściej w naszych rozmowach przewijał się motyw odwiedzin; że trzeba się poznać "na żywo", iść na kawę, czy browara, pogadać o książkach, trzymać kontakt, co naprawdę super nam się rozmawiało. Ale... Był jeden mały szczególik... 

Marta mieszka w Gdańsku. A ja w Krakowie.

Nie ukrywam, należę do osób spontanicznych, wesołych, otwartych, więc... Gdy Marta zaczęła podsycać we mnie pomysł rzucenia wszystkiego i odwiedzenia jej nad morzem... Zapytałam tylko, kiedy ma czas i czy serio mogę przyjechać. Wiecie, jak jest. Ktoś mówi "przyjadę, przyjadę, pewnie", a później nic z tego nie wynika. Gdy obiecanki cacanki popadają w nicość. Życie, bywa, tacy są ludzie. Ale nie my!

Marta bardzo pozytywnie (!!!) nakopała mi do tyłka; że mam przyjeżdżać, że ona czeka. Ustaliłyśmy termin, wsiadłam w Pendolino (z Krakowa do Gdańska jedzie się 5h!) iii... To co się działo, przeszło nasze wszelkie oczekiwania. Powiem tak; wiedziałam, że będzie fajnie. Wiedziałam, że z kimś, kto kocha książki nie może być nudno. Że jak już pojadę, to spędzimy dużo czasu razem, więc możemy sobie nie przypaść do gustu face to face. Mogło być różnie. Ale było... REWELACYJNIE! Pod każdym względem!

Gdy tylko wysiadłam z pociągu (pomijając fakt, że nie mogłyśmy się odnaleźć :D) i zaczęłyśmy rozmawiać... Tak nie mogłyśmy skończyć. Szok! Marta jest mega zorganizowanym człowiekiem; strasznie się przygotowała na mój przyjazd. Tyle co zobaczyłam w ciągu dwóch dni, to naprawdę, z profesjonalnym przewodnikiem pewnie bym nie ogarnęła. Widziałam nocą ratusz, Stare Miasto, słynną ulicę Długą, fontannę Neptuna, Dwór Artusa, wszelkie muzea, a za dnia Park Oliwski, słynne molo w Sopocie <3. Mało tego. Marta jest świetnym fotografem. Uznała, że muszę mieć zdjęcie z dosłownie każdego miejsca, więc napstrykała ich ogrom! Telefonem, aparatem... Nie mogę się na nie napatrzeć. Zakochałam się w Gdańsku i spotkałam swoją bratnią duszę. Kolejny wymiar szczęścia :).

Tak ciepłej, otwartej, sympatycznej, kontaktowej osoby baaardzo dawno nie spotkałam! Rozmawiałyśmy o wszystkim, długo spacerując, zwiedzając, moknąc w deszczu, marznąc na plaży. Już umawiamy się na kolejne spotkanie; teraz ona musi przyjechać do mnie do Krakowa. Przeżywamy fakt, że mamy siebie nawzajem w dwóch różnych kątach kraju. Coś wspaniałego!

Już Was nie zanudzam, tylko wrzucam zdjęcia z tej przygody. Robię to po to, by uświadomić Wam, że blogi książkowe (choć nie tylko książkowe) łączą! Nawiązuje się nić porozumienia, cudowna znajomość. Gdyby nie nasze recenzje, pewnie nigdy byśmy się nie odnalazły, a tak... Wiemy, że ta relacja przetrwa. Na pewno. MUSI. 

Taaakie dobre winko było!

UPAŁ! <3

MARTA!

Dziękuję jeszcze raz za tak cudowny weekend i liczę, że już niedługo wdziejemy bikini, zabierzemy ręczniczki, klapeczki i uderzymy na plażę. Albo nad Wisłę w Krakowie. WK&WK cooperation musi trwać!

Wybaczcie za taki rodzaj prywaty, ale MUSIAŁAM się pochwalić. Musiałam.

Kto chętny się z nami spotkać?! :D